Adam “geç anladım taşın sert olduğunu” dediğinde anlamıştı kadın kötü giden bir şeylerin olduğunu. Ne olmuştu da bozulmuştu aşklarının büyüsü. Adam kadını bir başkası için bırakıp gittiğinde böyle dememişti ama. Acımasızca git demişti sadece, sen benim dünyama ait değilsin. Ne olmuştu da dünyasına ait olduğunu düşündüğü kadın artık onun için bir yabancı oluvermişti.

Kadın neler olduğunu sesinin tınısından bile anlıyordu adamın. Ama soramıyordu işte, bir yabancıydı. Özlenen, beklenen, istenen, arzulanan, sevilen bir yabancı. Kim olduğuna karar veremiyordu ki zaten kadın. Yıllardır süren, adı sanı olmayan bu sürüklenişin adı neydi! İkisinin de kafası karışıktı.

Kadın aşık olduğunu söylediğinde kafasını kaldırıp “imkansız” demişti adam. Bir aşkı imkansızlaştıran hangi neden vardı aralarında yıllarca anlayamadı kadın. Zor ise işimiz kolay, imkansız ise zaman alır demişti. Nereden duymuştu ki bu sözü?

Zaman almıştı yıllar sonra adam çıkagelmiş ve yaşanan onca şeyin ardından “ben sen olayım mı?” demişti. Madem sen ben olacaktın sevdiğim bunca acıya ne gerek vardı! Neyin bedelini ödettin bana yıllardır!

Benim için yıllardır sen bensin zaten, dedi kadın. Önemli olan senin için de sen ben olacak mısın?

Durdu adam, algıladı, bunu hiç düşünmemişti!

Evet dedi...

...

Yıllardır benimle ne için uğraştın, dedi adam. Hep aynı söylem yanlışı: uğraşmak! Aşk bu sevdiğim dedi kadın. Seninle uğraşmadım hiçbir zaman, sevdim ben seni! Canımı en çok acıttığın zamanlarda bile iyi olman için dua ettim. Beni yapayalnız, çırılçıplak bırakıp gittiğin gün seni düşünürken buldum kendimi. Aynaya her baktığımda gördüğüm yüze dert yanıp ağladım. Sendin o. Kendime akıtamadım gözyaşlarımı, onlar da senin içindiler. Ben seninle uğraşmadım, sevdim!..

Koşulun, şartın var mı, dedi adam...

Yıllardır bir kere koşul sunmamıştı oysa kadın. Koşulsuz sevgiyi yaşamayı öğrenmişti ve yaşatmıştı. Sevginin koşulu olmazdı. İnsan olmanın koşulu vardı: dürüstlük, içtenlik, saygı!

Peki ya senin koşulun, dedi kadın. Yanıtladı adam:

“Olduğun gibi ol!”

Yeniden aşk...

Aynı aşk, aynı kadın, başka bir adam; maskelerinden sıyrılmış!