0-3 YAŞ
Yeni doğan bebek duygusal ve zihinsel açıdan gelişmiş ve organize olmuştur. Birinci ayına kadar bebek fiziksel ve psikolojik çevreye uyum sağlar.
Bebekler kişilik - mizaç özellikleri ile doğarlar. Uyku süresi, uyanıklık, ağlama ve ağlarken kolay ya da zor yatıştırma, insanlarla birlikte olmaktan hoşnut olma mizaç farklılıklarına göre değişir.

Chess ve Thomas bebeklerle yaptıkları çalışmalarda bebekleri üç sınıfa ayırmışlardır.
1- Kolay bebekler. Uykuları ve yemekleri düzenli, huzurlu bebekler
2- Zor bebekler. Uyku ve yemekleri düzensiz, olumsuz duygu durumu içinde olan bebekler.
3- Yavaş alışan bebekler. Yeni durumlara derece derece uyum sağlayabilen bebekler.
Kagan da bazı bebekleri utangaç ( ketlenmiş ) bazı bebekleri ise sosyal ( ketlenmemiş ) olarak tanımlar. Utangaç bebekler yeni durumlarda korkar ve ağlarlar. Sosyal bebekler ise yeni durumları gülerek karşılarlar.
Bebekle ilk bakıcı arasında karşılıklı bir sosyalleşme süreci vardır. Bebeğin mizacı ve annenin bebeğin ihtiyaçlarını anlayarak ona cevap verme biçimi anne-bebek etkileşimi sosyalleşme sürecinde bebeğin temel güvenlik duygusunun artmasını sağlar.
Bebek 4. aydan başlayarak nesneleri eliyle ve ağzıyla keşfetmeye başlar. 6. aydan sonra desteksiz oturur. 9 - 12 aylar arasında yürür. 18 aylıkken yemeklerinden kendi yiyebilir. 2 yaşında koşabilir. 5. aydan itibaren el - göz koordinasyonu sağlandığı için nesnelere uzanabilir. 18. ayda bebek görüş alanı dışına çıkan nesneyi takip ederek nesne devamlılığı kavramı kazanır.
Bebeklikte gelişen en önemli duygusal özellikler, bağlanma, bağımsızlık ve bebeğin kendilik gelişimidir.
Bakıcı ile bebek arasındaki bağlanma, bebeğin kişi devamlılığı için çok önemlidir. Bebek bakıcının dikkatini çekmek için seslenir ve ağlar. Bebek yabancıları 8. ayda ayırt edebilir. Anneden veya ilk bakıcıdan ayrılırken ağlayabilir. Yabancı korkusuyla ortaya ayrılık kaygısı çıkar. 2 - 3 haftadan uzun süren bebek - ilk bakıcıayrılıklarının bebek için travma olduğu düşünülmektedir.
Ainsworh bebeğin bağlanma tipini :
1- Güvenli bağlanma. Anneden ayrılırken tepki vermiş olsalarda, anne dönünce sevinen huzurlu bebekler.
2- Güvensiz bağlanma. Anneden ayrılırken huzursuzluk yaşarlar. Anne geri döndüğünde heme anneye yaklaşmak isterler hem de göz kontağı kurmayarak kaçınırlar.
3- Dirençli güvensiz bağlanma. Anneden her ayrılma ve birleşmede huzursuzluk, mutsuzluk gösteren bebeklerdir.
Bağlanma bebek ile baba arasında da kurulur. Daha sonra bebek sosyalleşirken, baba ile ilişkisindeki güvenli bağlanma veya yokluğu önem kazanır.
İlk bakıcı - bebek arasında kurulan güvenli bağlanma, daha sonra yaşanacak bağımsızlık mücadelesi için önemlidir. Mahler " Ayrılma - birleşme süreci denilen bağımsızlığın kazanılması, bebeğin 24 - 30 aylarına kadar sürer " demiştir.
Birinci yılın sonunda bebek çevreyi inceler. Yeni kazandığı motor ( hareket ) becerilerini dener. Anneye doğru ilerler. İkinci yılda kendinin fiziksel olarak ayrı olduğunu keşfetmiştir ve gücünü paylaşmak için anne ve babayı yerinden kaldırıp birşey ister. İki yaşında büyüklerin beklentilerine direnir, bireysel davranmak ister. Anneyi tutma ve bırakma davranışı önem kazanır. Erikson " Tuvalet eğitimi sırasında çocuğun kendini kontrol duygusu kazanmasına önem verilmezse, bağımsızlık yerine kuşku ve utanma duygusu gelişir" demiştir.
Kendilik gelişiminde bebeğin kendini ve başkalarını ayrı birer kişi olarak tanıması önemlidir. 18 aylık bir bebek, aynada kendini tanıyabilir ve ayrı bir varlık olduğunu anlayabilir. 2 yaşında kendilikteki kalıcılığını anlayınca, kendini bir güç olarak ortaya koymaya çalışır ve saldırganlık artar.
İkinci yaşından sonra büyüme hızı yavaşlar. Motor ve ince motor hareketler gelişir. Düşünce ve hareketi vardır. .